> ფორუმები > კაფე ალმანახი > ჩაი დავლიე, დავლიოთ...
-
shy:) გამარჯობა მეგობრებო, როგორ ხართ? ერთად გავიარეთ A1 სავიზო მღელვარება და ამის მერე... ყველა ბედნიერია თავისი ცხოვრებით? რამდენად გაამართლა გერმანიამ თქვენი მოლოდინი? 2.5 წელი გავიდა რაც მოვედი და ახლა ვგრძნობ, რომ შევიცვალე.. გერმანიამ მასწავლა: მანძილი, ნეგატივი, ეგოიზმი და ინდივიდუალური აზროვნება, სკეპტიციზმი, სირცხვილი :) რადგან ყველა ერთნაირია.. ყველა მიჩვეულია ცხოვრებას. ზედაპირულად.. უსიყვარულო და უბედური ცხოვრების წესი.. მეგობრობის გემო თურქეთში რატომ არ არის აქ ხანდახან მაინტერესებს მატერიალურობის მატებასთან ერთად თუ კვდება კაცობრიობა???
მენატრება ჩემი მეგობრები და ნათესავები, რომლებიც ამბობენ: "ჩაი დავლიე" და "მოდი დავლიოთ".
-
მათთვის, ვისაც თურქეთში კარგი სოციალური ცხოვრება აქვს, მართლაც რთულია იცხოვროს ისეთ ქვეყანაში, როგორიც გერმანიაა, სადაც ცივი ამინდი და ხალხია. მიუხედავად იმისა, რომ გერმანიაში 3 მილიონი თურქი ცხოვრობს, მათი სულ მცირე 70% რობოტირებულია ან რობოტიზებულ მდგომარეობაში ცხოვრობს. იფიქრეთ იმ თვეებზე, როდესაც პირველად ჩამოხვედით გერმანიაში, რა ლამაზი ქვეყანაა, შეხედეთ წყლის სტრუქტურებს, შეხედეთ მანქანების სილამაზეს, ყველა კომერციული ტაქსი არის უახლესი მოდელის მერსედესი, ის გამოირჩევა როგორც ძალიან სუფთა ქვეყანა. , მაგრამ რაც დრო გადის ადამიანები ხვდებიან მნიშვნელოვან ნაკლოვანებებს.
თურქეთში რომ მივდივარ ცხოვრებითაც უფრო მსიამოვნებს, ცხოვრების ხალისი მემატება. ახლა არ ვიცი განწყობის გამოა თუ ჩემი სამშობლოს სიყვარული, მაგრამ ასეა.
შარშან თურქეთში 4 თვე დავრჩი, აქ რომ დავბრუნდი, 2 თვით ფსიქოლოგია მომეშალა. ვფიქრობ, გერმანიას თურქეთის სახელი და გემო აქვს. გერმანელებიც კი გვეკითხებიან თურქეთში დასასვენებლად ჩასვლის შემდეგ, რატომ მოვდივართ აქ იმ ლამაზ ადგილებს რომ ვტოვებთ? მაგრამ ყველას აქვს აქ მოსვლის ამბავი, ზოგს ბედნიერი, ზოგს უბედური, ეს ფაქტია.
როცა დრო მექნება, ვრცლად დავწერ ამ თემაზე, მაგრამ ახლა ნება მომეცით მივიდე თქვენს გადამწყვეტ წინადადებაზე.
-ჩაი მოვსვი, მენატრება მეგობრები და ახლობლები, რომლებიც ამბობდნენ "დავლევთ"
ფული აქ არის, მაგრამ სიცოცხლე არ არის!როცა დრო მექნება, ვრცლად დავწერ ამ თემაზე, მაგრამ ახლა ნება მომეცით მივიდე თქვენს გადამწყვეტ წინადადებაზე.
-ჩაი მოვსვი, მენატრება მეგობრები და ახლობლები, რომლებიც ამბობდნენ "დავლევთ"
ფული აქ არის, მაგრამ სიცოცხლე არ არის!კარგი.მოდი დავწეროთ და გავაზიაროთ.ბევრს გვაქვს საერთო პრობლემა,გვაქვს მსგავსი რაღაცეები...უბრალოდ მაინტერესებდა არის ვინმე ვინც მოვიდა და იგივე დარჩა?
მათთვის, ვისაც თურქეთში კარგი სოციალური ცხოვრება აქვს, მართლაც რთულია იცხოვროს ისეთ ქვეყანაში, როგორიც გერმანიაა, სადაც ცივი ამინდი და ხალხია. მიუხედავად იმისა, რომ გერმანიაში 3 მილიონი თურქი ცხოვრობს, მათი სულ მცირე 70% რობოტირებულია ან რობოტიზებულ მდგომარეობაში ცხოვრობს. იფიქრეთ იმ თვეებზე, როდესაც პირველად ჩამოხვედით გერმანიაში, რა ლამაზი ქვეყანაა, შეხედეთ წყლის სტრუქტურებს, შეხედეთ მანქანების სილამაზეს, ყველა კომერციული ტაქსი არის უახლესი მოდელის მერსედესი, ის გამოირჩევა როგორც ძალიან სუფთა ქვეყანა. , მაგრამ რაც დრო გადის ადამიანები ხვდებიან მნიშვნელოვან ნაკლოვანებებს.
თურქეთში რომ მივდივარ ცხოვრებითაც უფრო მსიამოვნებს, ცხოვრების ხალისი მემატება. ახლა არ ვიცი განწყობის გამოა თუ ჩემი სამშობლოს სიყვარული, მაგრამ ასეა.
შარშან თურქეთში 4 თვე დავრჩი, აქ რომ დავბრუნდი, 2 თვით ფსიქოლოგია მომეშალა. ვფიქრობ, გერმანიის სახელს თურქეთის გემო აქვს. გერმანელებიც კი გვეკითხებიან თურქეთში დასასვენებლად ჩასვლის შემდეგ, რატომ მოვდივართ აქ იმ ლამაზ ადგილებს რომ ვტოვებთ? მაგრამ ყველას აქვს აქ მოსვლის ამბავი, ზოგს ბედნიერი, ზოგს უბედური, ეს ფაქტია.კი ყველასთვის განსხვავებულია.სხვადასხვა რამ ყველას ახარებს.მაგრამ თუ შენც ჩემსავით სულიერად ხარ მიდრეკილი აქ ცხოვრება რთულია.ხალისი დავკარგე,მართლა მრცხვენია :)
გამარჯობა, 2 წელია ვცხოვრობ და ვმუშაობ ბერლინში და დავდივარ პროფესიულ სასწავლებელში და არის შემთხვევები, როცა თავს ძალიან მარტოსულად ვგრძნობ. თუ ვინმეს აქვს დრო ბერლინში, ეს იყოს საუზმე, სადილი ან ვახშამი, ან მოდით შევხვდეთ ზაფხულში კაფე unf Kuchen-ში. Კეთილი სურვილებით
დიახ, რა თქმა უნდა ხალხს ენატრება მშობლიური ქალაქის ატმოსფერო "ჩაი დავასხი, დავლიოთ"...
მადლობა ღმერთს, ჩემო ძვირფასო მეგობარო, ჩემი ემიგრანტული მეგობარი ამბობს: „ყავა მოვამზადე, დავლიოთ“ ოთახი მშვენიერია...
- ამ თემაზე პასუხის გასაცემად შესული უნდა იყოთ.